دیرنوشته

سلامی نوبله کلی حرف و حتی گریه.یعنی اتاق جراحی یه یو پی اس تو بساطش نداره!(البته یه عکس مربوط به پروژه همجوشی هسته ای نوا مال ایالات متحده امریکا رو قبلا دیده بودم که بی شباهت به نور خیره کننده این عکس نبود ولی به قولی این کجا و آن کجا!!)راستی یادته یه زمانی یه بار یه رکتر تو آفریقا عمل جراحی مغز رو توی دشت باز انجام داد(بغل درختا و بوته ها!).با تجهیزات خیلی ابتدایی.مال 10 15 سال پیشه ای خبر.اگه درست یادم باشه.امیدوارم این اتفاقات گذرا باشن گذرا!دیگه نمی خوام بیشتر از این برای این مصیبت سوگنامه سر هم کنم که میشه یه کامنت بی انتها....ولش کن.راستی اشتباه نکنم یه زمانی پیگیر زبان آلمانی بودی.الانم پیگیرش هستی؟توصیه می کنم حتما ادامه بده که هم ذهن جلا می دهد و هم مهارتیست بس کاربردی.فعلا! دیرنوشته...

کاندیداها توجه دارن که کلی کشور موفق دیگه هست که از هیچ به خیلی جاها رسیدن، اون هم با برنامه‌ریزی دقیق و عمل به اون‌ها؟ خیلی از این کشورها نه دین رسمی دارن، نه تاریخچه‌ی درخشانی واسه افتخار کردن و نه سرمایه‌ی خامی واسه شروع کردن. چرا تو کشور ما این همه تلاش میشه که چرخ رو دوباره اختراع کنن؟ چرا این همه برنامه‌های مختلف میدن که خودشون هم باور ندارن به اجراشون؟ چرا از برنامه‌های موفق کشورهای توسعه یافته استفاده نمی‌کنن؟ ۰۰/۰۳/۱۸ ضیاء شیخ الاسلامی دیرنوشته...

در حالی این مطلب رو می‌نویسم که لپ‌تاپم بعد از یک‌سری بهینه‌سازی‌های دستی (که خودم انجامش دادم) دیگه بالا نیومد و الان در حال ریکاوری کلی هست. و احتمالا چند ساعتی طول خواهد کشید. + شاید بپرسید کدوم خودشیفته‌ای عکس خودش رو می‌زنه رو دیواری که نصف روز جلوش نشسته. ۰۰/۰۳/۲۹ ضیاء شیخ الاسلامی دیرنوشته...